de Belgische tenor studeerde zang bij Stella Dalberg, Erna Spoorenberg, Sir Peter Pears en Eric Tappy. Vandaag, kan hij terugblikken op een indrukwekkend parcours met talloze optredens aan tophuizen als La Scala, ROH Covent Garden, Liceu Barcelona, Teatro Real de Madrid, Opéra national de Paris, Frankfurter Oper, Bayerische Staatsoper Munchen, Nationale opera Amsterdam e.a.
In 2006 vierde hij onder Sir J.E. Gardiner zijn debuut aan de Scala als Tichon in Katia Kabanova. Twee jaar maakte hij als Linfea (La Calisto/Cavalli) zijn huisdebuut bij ROH Covent Garden, waar hij ondertussen ook als Guillot de Morfontaine (Manon) aan de zijde van Anna Netrebko en Vittorio Grigolo en onder Antonio Pappano en en als Basilio in Nozze di Figaro opnieuw aantrad. Tijdens de zomer van 2013 vierde hij met Tanzmeister (Ariadne auf Naxos) zijn debuut op het Festival van Glyndebourne. De daaropvolgende seizoenen werkte hij onder meer mee aan twee markante nieuwe producties, waaronder L'Orontea (Cesti) als Aristea aan de Opera van Frankfurt en aan de door Opernwelt meermaals bekroonde La vie parisienne (Offenbach) hier als ongeëvenaarde Frick in regie van de Belgische regisseur Waut Koeken bij ONR Straatsburg.
Recente engagementen
Zijn terugkeer naar de Opera van Zurich in de rol van Graaf Hauk-Sendorf in Janaceks Zaak Makropoulos een rol die hij eveneens bij Opera Vlaanderen en op het Janacek-Festival in Brno zong. Noemenswaardig was Guy de Mey's medewerking aan een nieuwe productie van La Calisto in regie van Mariame Clément bij ONR Strasbourg waarin hij Linfea zong. Een personage dat tot één van zijn glansrollen behoort en waarmee hij recent opnieuw bij de Bayerische Staatsoper München en aan het Teatro real van Madrid zijn opwachting maakte. In de Brusselse Munt was hij dan weer te horen als Aumônier in Dialogues de Carmélites in de regie van Olivier Py en gedirigeerd door Alain Altinoglu. Nog bij de Bayerische Staatsoper verleende hij on der leiding van Ivor Bolton zijn medewerking aan de succesvolle nieuwe productie van Haydn's Orlando Paladino (Licone). Ander producties onder meer aan de Bayerische Staatsoper werden afgelast vanwege covid-19.
Hoogtepunten
Naast zijn legendarische vertolkingen van Linfea, zong Guy de Mey Monsieur Triquet in Eugene Onegin o.l.v. Mariss Jansons onder meer bij DNO met het Koninklijk Concertgebouw Orkest als met het Orkest van bayerische Rundfunk (eveneens onder Mariss Jansons). Ook zijn huisdebuut aan internationaal geprezen operahuizen als : Grand Théâtre de Genève in Alice in Wonderland (Unsuk Chin), OnR Straatsburg als Tanzmeister, de Opera van Lyon als Frick, de opera van Zürich als Tapioca (L’Etoile/Chabrier) onder Sir JE Gardiner gevolgd door Tanzmeister onder Chr. von Dohnanyi optrad ; zijn regelmatige optredens aan de Bayerische Staatsoper München : als Triquet, in de wereldcreatie van Alice in Wonderland en diverse andere producties onder dirigent Kent Nagano ; zijn terugkeer naar La Scala in Ariadne onder Jeffrey Tate ; zijn debuut aan het Teatro Real in Madrid als Tichon (Kat'a Kabanova) onder Jiri Belohlavek en aan het Liceu in Barcelona in Poppea (Monteverdi). Guy de Mey zong zijn eerste Vitek (De zaak Makropoulos) onder Yannick Nézet-Séguin en in regie van Ivo Van Hove bij DNO Amsterdam. Hij werkte ook mee aan de internationaal gelauwerde Janacek-cyclus van regisseur Robert Carsen bij OnR Straatsburg waaronder Het sluwe vosje (Schoolmeester), Kat'a Kabanova (Tichon), De Zaak Makropoulos (Vitek), Uit het Dodenhuis (Chapkine).
In eigen land dan. Naast diverse optredens in de Munt en bij Opéra Royal de Wallonie (Luik), was Guy de Mey regelmatig te horen bij de Vlaamse Opera - vandaag Opera Vlaanderen - trad Guy de Mey aan in Lulu (Der Maler/Der Neger), Dialogues des Carmélites (L'Aumônier), Ariadne auf Naxos (Tanzmeister), Kat'a Kabanova (Tichon), Het sluwe vosje (Schoolmeester), Oedipus Rex, Eugen Onegin (Monsieur Triquet), Zauberflöte (Monostatos) en Rosenkavalier (Valzacchi).
Discografie :
Zijn indrukwekkende discografie – een vijftigtal opnamen - getuigt van de omvang van zijn repertoire. In de loop van de jaren nam hij voor diverse major labels op en werkte in die context samen met dirigenten als J.E. Gardiner, Ton Koopman, Roger Norrington, Michel Corboz, William Christie, Jordi Savall, Nicholas McGegan, René Jacobs, Marc Minkowski... Diverse opnamen werden met internationale prijzen (Grand Prix du Disque, Deutscher Schallpattenpreis, Caecilia Award, Diapason d’Or) bekroond.
In de loop van zijn carrière verleende hij zijn medewerking aan spraakmakende producties als : Monteverdi’s “Orfeo” en Mozarts “Zauberflöte” o.l.v. Roger Norrington gedurende de Londense Proms en in de English National Opera ; Lully’s “Atys” o.l.v. William Christie aan de operas van Parijs, Firenze en New York; Berg’s “Lulu” en Moessorgsky’s “Boris Godunov” met Teresa Stratas en José Van Dam aan de Brusselse Munt ; Händels “Judas Maccabaeus” met het San Francisco Philharmonia Baroque Orchestra; Bachs “Matthäus Passion” met het Koninkllijk Concertgebouworkest ; Berlioz “L’Enfance du Christ” op het Festival van Aix-en-Provence ; Scarlatti’s “Mitridate” bij de Schwetzinger Festspiele ; Debussy’s “Pelléas & Mélisande” aan de Opera van Nantes; Cavalli’s “Giasone” bij het Spoleto Festival USA in Charleston; Monteverdi’s “Il Combattimento” bij de Nederlandse Opera. Met opera’s van Monteverdi en Cavalli stond Guy de Mey aan de New Israëli Opera in Tel Aviv, de Parijse Opera, de Bayerische Staatsoper München en in Kopenhagen.
Sinds 1996 is Guy de Mey docent zang aan het Koninklijk Vlaams Muziek Conservatorium van Antwerpen.
cv-update : gelieve het impresariaat te contacteren om de meest recente biografische gegevens van Guy de Mey te bekomen. |